Generaties, “we missen het bejaardenhuis!”
De kinderen vertelden een intens verhaal. “Na jaren samen rustig thuis en in eigen ritme oud te zijn geworden, kwam er ziekte. Eerst bij papa. De zorg konden we thuis organiseren met mama. Als kinderen hebben we jarenlang ondersteuning in huishouding, begeleiding en verzorging geboden. Met dankbaar ervaren hulp van de thuiszorg kwamen we een heel end. Papa overleed en daardoor was er voor mama de noodzaak ontstaan om een plaats te krijgen in een zorglocatie. Dat lukte, maar dat zij ook zo snel overleed… kijk nu eens hoe ze weer samen zijn. Hartbrekend en wat een reis hebben we binnen anderhalve maand ervaren…”.
Een passende en goede plaats vinden in een zorglocatie is tegenwoordig nog niet zo eenvoudig. Met de kinderen sprak ik over zorg nu en in het verleden “…was het bejaardenhuis nou zo slecht?” In onderzoek lees ik: ‘Bij sluiting van bejaardenhuizen zo’n 10 jaar geleden is vergeten dat er een vorm tussen thuis wonen en het verpleeghuis moet zijn waar ouderen terecht kunnen. Een groep ouderen is of komt in de knel: te goed voor een verpleeghuis, maar te slecht om zelfstandig te wonen’. Terugkeer van bejaardenhuizen is vanwege financiën geen absolute oplossing…’. Ik vraag me af: zijn er voordelen aan moderne vormen van het oude begrip bejaardenhuis? Kleiner wonen -veelal gelijkvloers- geeft meer veiligheidsgevoel, rust en overzicht. Zorg is georganiseerd en hybride werkend dichtbij. Bejaardenhuis is bekend, omdat generaties hiervoor zelf zo konden wonen. De manier van aandacht geven en ontvangen is anders. Woningen komen eerder vrij voor de jongere generaties. Herkenbare motieven, wat vinden wij als maatschappij?
“Vertel wat je wilt van de reis” vraag ik. “Nou Arjen, na papa’s overlijden moest mama naar een zorglocatie in termijn. Zij werd ziek waardoor ziekenhuisopname nodig was. Van daaruit hebben we in twee weken met veel hulp een verpleeghuisindicatie weten te regelen en werd de verhuizing georganiseerd. Mama is niet meer thuis geweest, voor zij kon verhuizen naar het verpleeghuis stierf zij plotseling. We waren al moe van alle rouw om papa. Na haar verhuizing organiseren moesten we weer een uitvaart regelen”. Bij de uitvaartkist van mevrouw staat, naast foto’s, kaarsen en diverse bloemen, ook een tijdelijke asbox. De as van hun vader hadden zij kort voor moeder haar uitvaart ontvangen. De ouders samen…wat een reis!
Is iemand in je omgeving overleden, wil je informatie of uitvaartwensen bespreken? Je kan direct contact opnemen. Ik ben dag en nacht bereikbaar, 7 dagen per week.