Jouw naam!
“Zelfs je naam is mooi, mooier dan die van iedereen, die dezelfde naam heeft” hoor ik zingen. Muziek en te spreken woorden verzamel ik voor bij de herdenkingsbijeenkomst die we ieder jaar organiseren. Ik lees de namen van hen die vorig jaar en dit jaar stierven en plaats de namen van genodigden, hun nabestaanden erbij. Ook namen van mensen die reeds jaren geleden stierven. Hun nabestaanden zijn wederom genodigd vanwege de steun die het geeft de naam te horen, een kaars aan te steken en waar te nemen hoe een symbolisch hart van licht, warmte en verbondenheid wordt gevormd.
In onze samenleving hebben namen van mensen meerdere betekenissen. Namen zijn ons eerste geschenk bij de geboorte en vaak het laatste dat we onthouden van iemand die we hebben verloren. Ieders naam draagt een unieke lading met zich mee. Bijvoorbeeld sterk of zwak, positief of negatief. Misschien is het de herinnering aan het gelach van een goede vriendin, de wijsheid van een mentor, of de warmte van een ouder. Een naam doet herinneren waarop die persoon bekend is (geweest) en betekenis gaf. Namen verbinden ons niet alleen met mensen om je heen in de maatschappij, maar ook met hen die stierven. Door namen uit te spreken in de aanwezigheid van anderen, worden hun verhalen levend gehouden en dragen we hun erfenis verder. Namen fungeren dus als bruggen in de tijd, naar vroeger, nu en toekomst. Herinneringen komen naar boven die misschien zijn vervaagd, maar nooit vergeten worden. Een naam roept gezichten, stemmen en momenten op en de naam zeggen is een klein ritueel om de mens die er niet meer is voor even dichter bij te brengen.
Door de namen uit te spreken, worden herinneringen hernieuwd en momenten gekoesterd.
Dat brengt een stukje van de persoon zelf even terug. Door namen uit te spreken komen mensen samen in verdriet, maar ook in dankbaarheid, als een manier om te laten zien dat zij niet vergeten zijn. Bij gemis wordt zo steun gegeven. Namen van mensen noemen, verenigen ons in een gedeeld gemis. Ook krijgt beleving daarvan een plaats, zoals verdriet, boosheid, vraagtekens over onbesproken vragen, maar ook troost, erkenning en verbondenheid. Het noemen van namen steunt en helpt om verlies te verwerken. Het vormt een brug tussen het verleden en het heden. Elke naam reflecteert een leefwereld op zich en door namen te noemen, herdenken we het leven dat ermee verbonden is.
‘Realistisch is, dat op een dag iemand mijn naam zal uitspreken’ bedenk ik me nu en zal ik op mijn beurt worden herdacht. Zal het met liefde zijn? Met een knipoog? Voor elke mens een zowel troostende als inspirerende gedachte en het bevestigt hoe belangrijk het is, om elkaars verhalen en nalatenschap te blijven doorgeven. Komend weekend zal ik met genodigden de namen koesteren, de herinneringen bewaren en de liefde willen blijven voelen die nooit vergaat.
Arjen van de Hee is uitvaartverzorger vertelt over belevenissen in zijn werk.
Is iemand in je omgeving overleden, wil je informatie of uitvaartwensen bespreken? Je kan direct contact opnemen. Ik ben dag en nacht bereikbaar, 7 dagen per week.